keledai licik

KELEDAI LICIK
dening Sri Suartini

Pak Lipet sawijining sudagar sing adol apa wae. Dheweke nduweni keledai tuwa jenenge Oink. Keledai tuwa iku mesthi nggawa barang dagangane Pak Lipet menyang kutha. Dalan menyang kutha kudune ngliwati gurun pasirlan uga kali. Suwene ing dalan bisa nganthi limalas dina.

Saiki Oink wis tuwa, ringkih lan lara-laranen. Pak Lipet njur tuku keledai siji sing isih enom. Keledai iku luwih sehat lan keker. Jenenge Hiho. Pak Lipet terus nggawa suket seger. Dheweke menehi suket seger akeh mring Hiho. Terus Pak Lipet njupuk suket sithik lan menehake suket iku mring Oink karo ngomong, "Mangan sacukupe. Sebabe sesuk dudu kowe sing arep nggawa beban luwih akeh. nanging keledai nom iku."

Krungu iku, Hiho keledai nom wiwit nggoleki cara supaya ora nggawa barang abot. Ora kenyana Hiho licik. Kanthi trengginas dheweke mangan kabeh suket seger ing ngarepe. Dina esuk candhake Pak Lipet siap-siap lunga ning kutha kaya biyasane. Pak Lipet nuntuk keledai loro iku, nata barang-barang dagangan. Nanging dingerteni Hiho lemes. Keledai nom iku ethok-ethok lara.
"Aneh. Kamangka wingi kowe sehat lan kuwat," ujare Pak Lipet ora percaya.

Akhire Oink nggawa barang dagangan uyah rong karung gedhe. Nanging Hiho nggawa rong karung gedhe isi sandhangan. Najan padha-padha rong karung nanging rong karung uyah luwih abot. Hiho kang licik ngguyu Oink ing njero atine.

Keledai kekarone mlaku iring-iringan. Oink sing wis tuwa mlaku alon-alon. Dheweke nahan beban abot ing gegere. Dene Hiho mlaku mlenggang seneng.

Nalika tekan kali sing jero, sang sudagar kepengin lerem sedhela. Sudagar mangan bontotane. Ora lali menehi suket kanggo keledai loro. Si sudagar emoh mbongkar-bongkar dagangane sing ana ing gegere keledaine. Oink ora isa istirahat sethithika.

Sawise ngaso sudagar lan keledaine nyabrangi kali nuju kutha. Nanging sudagar ora sadar yen banyu kalu nglarutake uyah sing digawa Oink. Bebane Oink sing maune aabot saiki luwih enteng. Dene sandhangan sing digawa Hiho dadi abot merga teles kena banyu kali.

Dalan sing diliwati isih adoh lan suwe. Beban abot ing gegere Hiho krasa. Nalika leren ing sawijining desa Pak Lipat malah adol uyahe kanthi rega murah. Mulane meh kabeh uyah payu kadol. Pak lipet sadar kanggo tekan kutha mesthi ngiwati kali maneh. Mulane sudagar cepet-cepet adol kabeh uyahe.

Saiku kita wis ngerti keledai ngendi sing nasibe malang/nyedhihake. Sandangan sing digawa Hiho ora arep kurang nganthi tekan kutha. Malah durung nganthi garing sandangan mau, wis kudu ngliwati kali maneh. Ah..... Hiho, keledai licik sing sengsara.***(Rusdi Ngarpan Suryapati)